Fotobiomodulacja PBM 

​

​​​

Co to jest fotobiomodulacja (PBM)?

​

PBM zostało uznane za kluczową metodę kliniczną w medycynie przyszłości. Terapia fotobiomodulacyjna (PBMT) to forma terapii światłem oparta na procesie fotochemicznym. W terapii fotobiomodulacyjnej, w której źródło światła umieszcza się w pobliżu lub w kontakcie ze skórą, energia świetlna przenika przez skórę, docierając do mitochondriów uszkodzonej lub chorej tkanki, co prowadzi do fotobiomodulacji. Proces ten skutkuje korzystnymi wynikami terapeutycznymi, takimi jak łagodzenie bólu, regulacja stanu zapalnego, immunomodulacja i wspomaganie regeneracji tkanek.

​

Zastosowanie terapeutycznej dawki światła na uszkodzoną lub dysfunkcyjną tkankę prowadzi do odpowiedzi komórkowej, w której pośredniczą mechanizmy mitochondrialne, które zmniejszają ból i stan zapalny oraz przyspieszają gojenie.

Głównym celem (chromoforem) tego procesu jest kompleks cytochromu c, który znajduje się w wewnętrznej błonie mitochondriów komórkowych. Cytochrom c jest istotnym składnikiem łańcucha transportu elektronów, który napędza metabolizm komórkowy. W miarę pochłaniania światła pobudzany jest cytochrom c, co prowadzi do zwiększonej produkcji adenozynotrifosforanu (ATP), cząsteczki ułatwiającej transfer energii w komórce.

​

​Oprócz ATP stymulacja laserowa wytwarza również wolny tlenek azotu i reaktywne formy tlenu. Tlenek azotu jest silnym środkiem rozszerzającym naczynia krwionośne oraz ważną komórkową cząsteczką sygnalizacyjną zaangażowaną w wiele procesów fizjologicznych. Wykazano, że reaktywne formy tlenu wpływają na wiele ważnych fizjologicznych szlaków sygnałowych, w tym na reakcję zapalną. Wykazano, że cząsteczki te zwiększają produkcję czynników wzrostu i sprzyjają odkładaniu się macierzy zewnątrzkomórkowej. Wynikający z tego wzrost proliferacji i ruchliwości komórek prowadzi do powstania szlaków sprzyjających przetrwaniu komórki.

​

​

​